توسط شری شری آناندامورتی

عقل انسان برای چیست؟ بدن انسان دارای سه عملکرد است: حرکت بدنی خشن و پیشرفت جسمی ، پیشرفت فکری و پیشرفت معنوی آن. تا آنجا که به عقل مربوط می شود ، دو وظیفه دارد: تفکر و یادآوری. تفکر چیست؟ ذهن انسان مجموعه ای از موارد خارج رحمی است. و هر وقت با کمک آن موارد اکتوپلاسمی شکل دیگری را در ذهن ایجاد کردیم ، می گوییم این یک فکر است که به آن فکر می کنیم. فکر کردن یعنی صحبت درونی ، و مطابق آنچه که صحبت می کنیم ، یک شکل ایجاد می کنیم.

اگرچه استنباط های مختلف پیامدهای متفاوتی برای ذهن انسان دارند ، اما دو نتیجه مهم عبارتند از بینایی و شنیداری. آنچه را که در ذهن ایجاد می کنیم ، از نظر ذهنی صحبت می کنیم و در عین حال ذهنی می شنویم. “من به دهلی می روم.” وقتی اینطور فکر می کنید ، این جمله را ذهنی می گویید: “من – خواهم رفت – به – دهلی.” و از نظر ذهنی صدای “من – خواهم رفت – به – دهلی.” را می شنوید. و در آن زمان از نظر ذهنی تصویر دهلی را می بینید ، یا برآوردی از دهلی خارجی واقعی یا دهلی خیالی که ایجاد کرده اید.

اکنون ، دانش یا دانش بشر به دو قسمت تقسیم شده است. یعنی ممکن است جسم محفظه ای دو نوع باشد – یکی مستقیم و دیگری از حافظه. گفته می شود دانش یا دانش دانش بی نهایت است. اگر چنین است ، آیا جمجمه انسان بی نهایت است؟ نه. جمجمه چیزی محدود است ، چیزی بسیار کم. و مغز انسان اگرچه از توانایی های بی نظیری برخوردار است اما محدود است.

امواج تفکر و دانش بشری ممکن است به سمت دو جسم معطوف شود. یکی موضع روانی عینی و دیگری موضع معنوی عینی-ذهنی. وقتی موضع روانی عینی باشد ، پس در نتیجه آن حرکت عینی در سطح روانی ، چه اتفاقی می افتد؟ ذهن بزرگتر و بزرگتر می شود. و به منظور خدمت به هدف ذهن ، هم سلول های عصبی و هم رشته های عصبی مغز انسان قویتر و بزرگتر می شوند. در نتیجه این بزرگ شدن سلولهای عصبی ، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ در آینده ، جمجمه انسان بزرگتر می شود و اندام ها و سایر قسمت های بدن لاغر و لاغر می شوند. اما این همچنین یک آینده مطلوب برای بشریت است ، زیرا وقتی ذهن رشد کند ، پیشرفت معنوی راحت تر خواهد بود.

و رویکرد روانشناختی دیگر موضع معنوی عینی-ذهنی است. در این صورت ، توانایی های ذهنی مختلف را کنار می کشید و آنها را به اوج خود می رسانید. و هنگامی که این توانایی های ذهنی اوج گرفته شود ، شما ذهن انسانی اوج گرفته را در محراب روحانیت عالی ارائه می دهید. این رویکرد معنوی است.

در پیشرفت معنوی ، اگر دانش physical فیزیکی ذهنی باشد ، ممکن است پیشرفت به تأخیر بیفتد ، اما برای همیشه مسدود نخواهد شد. برای روشنفکران ، پیشرفت معنوی همیشه به تأخیر می افتد ، و دلیل آن این است که بدن فکری آنها رو به افزایش است ، اما به دلیل تمایل به ذهنیت اوج ، هدف بسیار دور باقی می ماند. وقتی ساختار اکتوپلاسمی بزرگ شود و با ساختار اکتوپلاسمی کیهانی یکی شود ، فرد احساس یکرنگی با عالی خواهد کرد.

پایان مقاله