توسط آناندمورتی گوروما

در این ساعت از همه گیری ، تنها انتخابی که داریم این است که با خردمندی شرایطی را کنترل کنیم که بتواند به ما کمک کند تا اعصاب خود را آرام کنیم. به یاد داشته باشید ، این الوهیت است که به این بعد فیزیکی بیان شده است ، و می داند که این بعد فیزیکی پایان خواهد یافت یا ادامه خواهد یافت. ما هرگز این بدن را به طور مستقیم آشکار نکردیم ، بنابراین نمی توان اطمینان داشت که چه مدت زنده خواهد ماند. پس چرا نمی گذاریم در دست او باشد. چرا نگذارید آن طور که او می خواهد باشد!

در این لحظه ، ما باید با تمام عشق ، ایمان و از خود گذشتگی تسلیم شویم و خود را وقف اعمال یوگیک خود کنیم. فقط این به ما کمک می کند تا ذهنیت پایدارتری داشته باشیم. زیرا فقط ذهنی محکم و محکم می تواند به شما عقل بالاتری بدهد و هوش شما را اصلاح کند تا همه چیز را همانطور که هست مشاهده کنید. بنابراین ، ایمان داشتن به امر الهی کلیدی است.

واقعیت را بپذیرید و از لحظه لحظه آن لذت ببرید. ما سعی می کنیم زندگی را درک کنیم اما اکنون توصیه می کنم مفهوم مرگ را نیز درک کنیم. این جایی است که Bhagwad Gita به کمک ما می آید ، جایی که کریشن صریحاً می گوید حتی وقتی جسد می میرد ، ما نمی میریم. کلمه ای که در گیتا به کار رفته است آتمان است. آتمن نمی میرد. شما نخواهید مرد ، اما نمی دانید چیزی که از آن به عنوان خود واقعی شما یاد می شود آتمن است. شما وجود خود را به بدن محدود می کنید و از این رو پیوند عمیقی با بدن پیدا می کنید. به طور حتم آنچه در زیر می آید دلبستگی عمیق عزیزان و خانواده است.

بیایید این را از این طریق درک کنیم. دو هواپیما وجود دارد – فیزیکی و غیر فیزیکی. صفحه فیزیکی به بدن اشاره دارد و صفحه غیر فیزیکی را می توان به ذهن ما ، به حواس ما از دانش و عمل نسبت داد. ظریف تر از هر دو ، خود واقعی ماست. بنابراین ، ما موجودی غیبی ، نامرئی ، غیر فیزیکی هستیم که در این موجود فیزیکی ، بدن ناخالص خود تجلی یافته است.

بسیاری از ما در مورد بدن فیزیکی کاملاً آگاه هستیم ، اما وقتی صحبت از واقعیت واقعی خودمان می شود ، کاملاً فراموشی و نادانی داریم. از آنجا که ما ذات ذاتی خود را نمی دانیم ، همچنان در مورد این موجود فیزیکی که مستعد تغییر است ، اذیت و وسواس می کنیم. این چیزی است که همه را می ترساند. مرگ همه را می ترساند. فقط اگر واقعیت را ببینید و آن را عمیقاً بفهمید ، قادر خواهید بود حجاب تاریکی را که استتار عقل را برای دیدن چیزها به همان شکل که هست ، بردارید. پس مطمئناً نمی ترسید ، نمی ترسید و نمی ترسید.

فقط تصور کنید اگر نیاکان ما نمی مردند و فرزندان ، نوه هایشان ، همه به زندگی خود ادامه می دادند ، چه هرج و مرجی در کل دنیا ایجاد می شد؟ بنابراین ، این یک دایره است. موجودی زندگی می کند ، سپس می رود ، میراث را به فرزندان منتقل می کند. پذیرش زندگی در کاملترین شکل آن دلگرم کننده و اساسی است. اما کلمه مرگ مردم را می ترساند ، گرچه همه در قلب خود می دانند که روزی خواهند مرد. با این حال ، چون ما در مورد مرگ آمادگی کافی نداریم و از آگاهی کافی برخوردار نیستیم ، ترس و سردرگمی وجود دارد. ما باید ببینیم که زندگی در یک جریان چگونه رخ می دهد و از تک تک لحظات آن لذت می بریم. هیچ چیز دیگری نمی تواند ما را بهتر از این خرد آزادکننده برای زنده ماندن در همه گیر کنونی آماده کند.

برای امید به زمان Covid-19 ، سوالات خود را برای اساتید معنوی ارسال کنید ، QR Code را اسکن کنید یا از https://bit.ly/3eGSfvo دیدن کنید

پایان مقاله